Што е хормонска терапија?
На пациентите кај кои била извршена хируршка интервенција и примале хемотерапија, а имаат карциноми чувствителни на естроген и/или прогестерон (доколку нивните карциноми носат хормонски рецептори) им се даваат лекови структурално слични на овие хормони, но со својство на спречување на дејството на хормонот. Во друг чекор од системскиот третман, хормонската терапија, на пациентите пред менопауза им се дава тамоксифен, во траење од 5 години.
Денес кај пациенти кои се во пост-менопауза се користат ароматазни инхибитори како анастрозол (таблети од 1мг), летрозол (таблети од 2,5мг), ексеместан (таблети од 25мг), единечно или со едноподруго комбинации со тамоксифен. Траењето на целиот третман може да биде најмалку 5 години или времетраењето на земањето на секој од лековите да не е повеќе од 5 години. На пример, се зема анастрозол 3 години, па во следните 2 години тамоксифен или само анастрозол во траење од 5 години или тамоксифен 2 години, па анастрозол во следните 5 години или тамоксифен 5 години, па потоа летразол 5 години.
По хемотерапијата, на младите пациенти кои се на возраст под 40 години со висок ризик од хормонот кој се ослободува – лутропин хормон (LHRH), им се даваат лекови кои ја потиснуваат функцијата на јајчниците и доведуваат до престанок на месечниот циклус. За таа цел, покрај тамоксифен во траење од 5 години, им се дава ваков лек кој треба да го примаат барем 2-3 години. Во некои случаи, кај пациентите со висок ризик, се советува хируршка кастрација, што значи дека по хируршки пат ги отстрануваат двата јајчника (билатерална оофоректомија) и на тој начин се намалува нивото на хормони.
Овие лекови вршат заштита од ефектите на естрогенот врз клетките на карциномот и го спречуваат ширењето на клетките. Хормонската терапија ја намалува годишната стапка на повторно појавување на болеста од 40-50 проценти кај пациентите со карцином со позитивни хормонски рецептори.
Кои се несаканите ефекти?
Тамоксифенот може да доведе до слични симптоми како оние на менопауза во ран период, а со долгорочна употреба се зголемува веројатноста за добивање карцином на матката. Затоа периодот за употреба е ограничен на 5 години кај жените кои се во период пред менопауза. Пациентите, исто така, не треба да ги игнорираат годишните редовни гинеколошки испитувања.
Ароматазните инхибитори кои им се даваат на жените во фаза на постменопауза може да имаат несакани ефекти како остеопороза или болки во зглобовите. Следствено, според мерењата на густина на коските кои се прават пред и по примањето на лековите, доколку се потребни на пациентот му се посочуваат и додатоци богати со калциум, како и некои дополнителни лекови препорачани од физиотерапевт.
