Intervenimet kirurgjikale tek fëmijët zakonisht lidhen me anomali të lindura. Për një pjesë të tyre është e nevojshme kryerja urgjentisht e intervenimit kirurgjikal, ndërkohë që tek disa fëmijë të tjerë mund të pritet derisa fëmija të arrijë një moshë të caktuar. Përsa i përket sëmundjeve më të shpeshta me të cilat përballet departamenti i kirurgjisë për fëmijë, përgjigje morëm nga Dr. Vlladimir Çadikovski, specialist në kirurgjinë për fëmijë, në spitalin klinik “Acibadem Sistina”.
Hernia
Herniet kongjenitale, janë ndër intervenimet kirurgjikale më të shpeshta tek fëmijët. Ekzistojnë disa lloje të hernies, por hernia inguinale (në pjesën e bikinit e njohur ndyshe si dalja e dhjamit) është ajo e cila shfaqet më shpesh. Ekzistojnë edhe hernie umbilikale dhe supraumbilikale (kërthizore dhe mbikërthizore). Herniet e lindura shfaqen si rezultat i mbylljes së unazës inguinale, e cila zakonisht mbyllet para lindjes së fëmijës. Kjo hapje lejon që zorra apo ndonjë organ tjetër të dalë nëpërmjet unazës inguiniale në pjesën e bikinit. Tek djemtë zakonisht ky organ është zorra e trashë apo ajo e hollë, ndërsa tek vajzat zorra e trashë, ajo e hollë dhe vezoret. Intervenimi urgjet për zgjidhjen e kësaj sëmundje bëhet atëherë kur arrihet bashkimi i hernies.
Fimoza
Fimoza ka të bëjë me vështirësi apo paaftësinë të plotë të tërheqjes së lëkurës nëpërmjet organit mashkullor tek djemtë e vegjël. Kjo mund të jetë një gjendje e lindur ose gjendje e cila shfaqet më pas. Është e nevojshme që të bëhet dallimi i trajtimit nëpërmjet adezionit të lëkurës (lafshës) dhe fimozës së duhur. Në rast se konfirmohet se bëhet fjalë për fimozën e duhur është e nevojshme që të bëhet qarkullim.
Anomali të lindura në traktin gastrointestinal (GIT)
Tek anomalitë e lindura në GIT, është e nevojshme kryerja urgjente e intervenimit kirurgjikal që në ditët e para pas lindjes. Anomalitë më të shpeshta kongjenitale janë atresia e ezofagut, atresia e zorrës së dymbëdhjetë, atresia intestinale dhe anale. Atresia ezofagonale është një deformim kongjenital ku ezofagu nuk është i lidhur me stomakun. Në raste të tilla është e nevojshme kryerja urgjente e intervenimit kirurgjikal. Në këtë grup përfshihet edhe atresia e zorrës së dymbëdhjetë, zorra e hollë dhe anusi, ku fëmijët lindin pa këto organe dhe si zgjidhje e vetme është trajtimi kirurgjikal.
Tumori Willms
Ky tumor është një kancer i veshkave embrionale, që ndodh tek fëmijët zakonisht në moshën 5 vjeçare. Zakonisht shenjë për këtë lloj tumori i cili shfaqet në fëmijëri, është një fryerje e cila nuk shkakton dhimbje në pjesën e barkut. Shumë rrallë mund të shoqërohet me dhimbje, gjak në urinë, temperaturë, të përzjera dhe të vjella. Ky lloj tumori në shumicën e rasteve trajtohet me sukses me anë të trajtimit kirurgjikal, me terapi rrezatuese dhe kimioterapi.
Apendesiti (appendicitis ac)
Inflamacioni i apendesitit është shkaku më i shpeshtë i ndërhyrjes urgjente kirurgjikale. Nis me një dhimbje të sikletshme në bark, origjina e të cilës është e panjohur, shoqërohet me të vjella dhe me rritje të temperaturës trupore. Kjo është një gjendje mjekësore urgjente për të cilën është e nevojshme diagnoza e shpejtë dhe e saktë. Kjo gjendje trajtohet me anë të mënjanimit kirurgjikal të apendesitit të inflamatuar.
Gastroshiza ( gastroschisis)
Është një anomali kongjenitale në murin e përparshëm të barkut, ku për shkak të mungesës së murit të përmarshëm të stomakut, e cila është me origjinë të panjohur, fëmija i porsalindur lind me një hapje nëpërmjet të cilës del zorra e hollë. Hapja gjendet në anën e djathtë të kërthizës së fëmijës dhe shumë rrallë mund të gjendet në anën e majtë. Trajtimi është kirurgjikal, me anë të të cilit bëhet kthimi i zorrëve në zgavrën apo hapësirën e barkut, dhe bëhet mbyllja e defektit të barkut.
Omfalokela
Është një anomali kongjenitale ku kordoni i kërthizës nuk është i mbyllur dhe si rezultat i kësaj shfaqet hernia tek organet abdominale, ndonjëherë edhe tek organet e kraharorit. Fëmija lind me organe abdominale të cilat dalin jashtë, të mbështjella me membranën amniotike. Foshnjat trajtohen me mënyrë kirurgjikale duke i kthyer organet në hapësirën e barkut, dhe duke bërë mbylljen e hapjes së defektit të barkut.
Hipospadia
Kjo është një nga anomalitë kongjenitale më të shpeshta të sistemit urogjenital tek fëmijët meshkuj. Tek këta fëmijë, hapja e traktit urinar (uretra) zhvillohet në mënyrë abnormale, domethënë, nën majën apo kulmin e penisit deri në skrotum. Trajtohet në mënyrë kirurgjikale ndërmjet muajit të 12 dhe 18 nga lindja e fëmijës.
Invaginimi
Bëhet fjalë për një anomali të lindur në zorrën e hollë dhe të trashë, atëherë kur një pjesë e zorrës së hollë futet në zorrën e trashë dhe mbetet e bllokuar. Kjo rezulton me një dhimbje të fortë të barkut, të vjella dhe jashtqitje të shoqëruar me gjak. Zakonisht shfaqet nga mosha 1-3 vjeçare. Është e nevojshme kryerja e menjëhershme kirurgjikale, pas kryerjes së shqyrtimeve.
Mos zbritja e testiseve
Bëhet fjalë për anomali kongjenitale e cila ka të bëjë me mos zbritjen e testiseve pas lindjes së fëmijës. Testiset gjenden në vend i cili nuk është i përshtatshëm për ta. Pozicioni i tyre mund të jetë nga kanali inguinal deri në bark. Për shkak se ndodhen në një zonë me temperaturë më të lartë, ato i nënshtrohen një dëmtimi më të madh. Për zgjidhjen e këtij problemi është i nevojshëm intervenimi kirurgjikal.
Zgjerimi i venave të testiseve (varicocela)
Bëhet fjalë për anomali kongjenitale të morfologjisë së hallkës së venës së majtë, e cila e merr apo nxjerrë gjakun nga testisi. Për shkak të këtij dëmtimi, gjaku depozitohet rreth testisit të majtë duke krijuar ënjtje të enëve të gjakut. Kjo shkakton rritjen e temperaturës në qesen skrotale, dhe dëmtim kronik të testisit. Zakonisht shfaqet pas moshës 10 vjeçare. Kjo gjendje zgjidhet me anë të intervenimit kirurgjik.
